Jefke en de Bollebozen – Avondwacht
Vanavond moet Jefke weer goed opletten. Baasje en bazin trekken zoals elke vrijdag naar de stammtisch, en dan is het aan Jefke om een oogje in het zeil te houden.
Hij neemt zijn taak serieus, hoor. Met zijn poten stevig in de koude avondgrond geplant en zijn oren spitser dan spitst, luistert hij naar elk geluid dat uit de donkerte komt.
In het winterhok zitten de bollebozen al gezellig bijeen. Ze kennen Jefke intussen — als hij buiten waakt, slapen zij binnen altijd nét iets geruster. Al zijn er natuurlijk altijd een paar die nog wat zitten te kakelen over wie waar mag zitten, maar dat hoort erbij.
Af en toe steekt Jefke zijn snuit even binnen, gewoon om te checken of alles nog in orde is. De bollebozen fluisteren dan tegen elkaar:
"Da's Jefke, onze nachtelijke bodyguard."
En als een blaadje waait of een tak kraakt, staat hij al klaar, borst vooruit:
"Hier geraakt geen vos binnen, zélfs niet als ze met twee zijn," denkt hij fier.
En zo houdt Jefke weer de wacht — voor het baasje, voor de bazin,
maar vooral voor zijn bollebozen.
