Jefke en de Bollebozen – Sint Maarten en de Gans

't Was feest in het Vogtland.
De lucht rook naar herfst en houtvuur, en in de keuken was het drukker dan ooit.
Vandaag was het Sint Maarten, en dat betekende maar één ding: er kwam gans op tafel!

Jefke lag in de deuropening, zijn neus in de lucht.
Wat een geur! Hij keek met grote ogen naar de baas en bazin die druk in de weer waren met potten, pannen en dampende saus.
"Zoiets moet voor helden zijn," dacht hij trots. "En ik ben toch ook een beetje een held?"

Buiten stonden de Bollebozen nieuwsgierig naar binnen te gluren.
"Wat een drukte daarbinnen," kakelde er één.
"Ze zeggen dat er gans op tafel komt," antwoordde een ander geschrokken.
"Gans?!" piepte de jongste kip. "Gelukkig zijn wij kippen! Oef!"

Jefke hoorde het en grinnikte zachtjes.
"Rustig maar, Bollebozen," bromde hij. "Vanavond vliegt er geen kip in de pan."

Toen het eindelijk avond werd, zat de familie gezellig aan tafel.
De geur van gebraden gans vulde het hele huis. En ja hoor — toen iedereen voldaan achteroverleunde, verscheen er plots een bord met een paar sappige restjes… speciaal voor Jefke.

Buiten kakelden de Bollebozen opgelucht en kroop Jefke met een volle buik dicht bij zijn hok.
"Wat een dag," zuchtte hij tevreden.
En boven de daken scheen de Sint-Maartensmaan zacht over het erf — op Jefke, de Bollebozen en een vredevolle Vogtlandse avond.